Door: Lisa
Buiten striemt de regen tegen het raam – typisch zo’n decemberdag in Nederland waar het nooit écht licht wordt. Binnen staat de verwarming op 20 graden en ligt er een nieuwe doos op tafel. De belofte van de LEGO 11504 Peace Lily is er een van rust, van groen dat niet vraagt om water of aandacht, en van een stukje eeuwige lente in een donkere wintermaand.
Ik heb geen groene vingers. Mijn vensterbank is een kerkhof van goede bedoelingen en uitgedroogde varens. Dus toen ik deze doos openmaakte, voelde ik niet alleen de opwinding van een nieuwe set, maar ook een zekere opluchting. Dit is een plant die me niet gaat veroordelen als ik hem twee weken vergeet. Maar met een prijskaartje van bijna zestig euro voor nog geen 500 steentjes, hangt er wel een andere vraag in de lucht: is deze plastic vrede zijn prijs waard, of betalen we hier een premie voor de illusie van sereniteit?
VERDICT
De Peace Lily is de ultieme ‘hygge’-set: een stijlvol, rustgevend displaystuk dat in elk modern interieur past. De bouw is kort en meditatief, maar de prijs per steentje is pijnlijk hoog. Je koopt dit niet voor de urenlang bouwplezier, maar voor het esthetische resultaat dat jarenlang blijft staan.
SPECIFICATIES
| Specificatie | Detail |
| Setnummer | 11504 |
| Thema | Icons (Botanical Collection) |
| Onderdelen | 474 |
| Minifiguren | 0 |
| Afmetingen | 30 x 25 x 22 cm (H x L x B) |
| Leeftijd | 18+ |
| Prijs | €59,99 |
| Prijs/onderdeel | 12,6 cent |
Tussen beige tinten en zachte vormen
Het eerste dat opvalt als je de zakjes uit de doos haalt, is het kleurenpalet. Waar de Orchidee (10311) koos voor een strakke grijze pot en de Bonsai voor statig zwart, omarmt de Peace Lily de huidige interieurtrends volledig. De pot is uitgevoerd in een zachte Peach-tint (perzik), afgewerkt met een voet die een houteffect nabootst. Het voelt minder als ‘kantoor’ en meer als een zondagochtend met koffie.
Het bouwen van de pot is vaak het technische hoogtepunt van de Botanicals-serie, en dat is hier niet anders. Je stapelt niet simpelweg stenen op elkaar; je bouwt een kern waar je vervolgens panelen tegenaan klikt. Er zit een slimme upside-down techniek in de bodem verwerkt die ervoor zorgt dat de randafwerking perfect glad is, zonder lelijke noppen.
Toen ik de pot na twintig minuten voor me had staan, viel me iets op: hij nodigt uit om aangeraakt te worden. De ribbels in de structuur vangen het licht mooi op. Het is een object dat niet misstaat naast een stapel designboeken of een keramieken vaas. Het schreeuwt niet “ik ben speelgoed”, het fluistert “ik hoor hier”.
Een wortel in vermomming
Dan begint het groeiproces. De Spathiphyllum – zoals de plant officieel heet – staat bekend om zijn grote, glanzende bladeren. LEGO heeft hiervoor grote Technic-panelen en schilden in donkergroen gebruikt. Hierdoor schiet de omvang van de plant snel de hoogte in, maar het betekent ook dat het aantal onderdelen bedrieglijk laag blijft.
Het bouwen van de stelen en bladeren voelt als bloemschikken. Je klikt de onderdelen in elkaar en bepaalt zelf de hoek. Maar het moment dat me echt deed glimlachen – en waarom ik zo van LEGO houd – kwam bij de bloemen.
De witte kelk (het schutblad) vouwt zich rond de kolf (de spadix). Voor die kolf, die korrelige textuur in het midden, hebben de ontwerpers in de LEGO-doos met reserveonderdelen gegraaid en een wortel gevonden. Ja, dat oranje ding dat je normaal aan een paard geeft, is hier in een nieuwe kleur gegoten en fungeert als het hart van de bloem. Voor de volledig open bloem wordt zelfs een popcorn-onderdeel gebruikt voor de textuur.
Het is die typische LEGO-magie: het banale transformeren tot iets elegants. Terwijl ik die ‘wortel’ vastklikte, besefte ik dat ik niet naar plastic zat te kijken, maar naar een slimme illusie. Het haalt de serieusheid er even af, en dat is precies goed.
De stilte in de hoek van de kamer
Na een kleine anderhalf uur – inclusief theepauze – was ik klaar. De set is compact. Met een hoogte van 30 centimeter en een footprint van ongeveer 25 bij 22 centimeter is het geen dominant aanwezigheid, maar een subtiele toevoeging.
Ik heb hem de IKEA-test laten ondergaan. In een vak van mijn Kallax-kast (33x33cm) vult hij de ruimte prachtig op zonder erin te verdrinken. De witte vaantjes steken mooi af tegen de donkere achterwand. Maar waar hij echt tot zijn recht komt, is op mijn bureau.
Er zit een symboliek in deze plant die me raakt. De witte vlag staat wereldwijd voor vrede en wapenstilstand. In een tijd waarin alles snel, luid en vluchtig is, voelt het kijken naar deze verstilde compositie als een klein ankerpunt. De manier waarop de bladeren dankzij de Technic-assen een natuurlijke kromming hebben – alsof ze echt een beetje hangen en vragen om water – maakt het levendig.
Maar hier wringt de schoen ook een beetje. Omdat de set zo leunt op grote panelen voor de bladeren, oogt hij van dichtbij wat eenvoudiger dan zijn voorgangers. De Boeketten zijn een explosie van kleine, gedetailleerde onderdelen. De Peace Lily is meer sculptuur, minder mozaïek.
De prijs van eeuwige vrede
Dit brengt me bij het punt dat ik liever niet maak, maar wel moet maken. De adviesprijs is €59,99. Voor 474 onderdelen komt dat neer op bijna 13 cent per steentje. Dat is fors. Sterker nog, het voelt te duur.
Je betaalt hier duidelijk voor het volume van de grote plastic mallen (de bladeren) en de specifieke nieuwe kleuren van de pot. Als ik dit vergelijk met de Orchidee (10311), die voor een tientje minder vaak in de winkels ligt en meer dan 600 onderdelen telt, voelt de Peace Lily als een minder goede deal qua “bouw-tijd”.
Ben je een bouwer die geniet van urenlang priegelen en complexe constructies? Dan ben je hier binnen zestig minuten klaar en voel je je misschien bekocht. Maar – en dit is een belangrijke nuance – als je dit ziet als woonaccessoire, is 60 euro voor een designstuk dat nooit doodgaat ineens een heel ander perspectief.
Zou ik het opnieuw openen?
De vraag die ik mezelf stelde aan het begin: is dit plastic vrede of een te dure illusie? Het antwoord ligt in het midden.
De LEGO Peace Lily is een prachtige, volwassen set die perfect inspeelt op de huidige woontrends. Het is het ideale cadeau voor Moederdag, voor een housewarming, of voor die vriendin die wel van planten houdt maar ze altijd laat verdrinken. De sfeer die het neerzet is er een van rust en moderne elegantie.
Maar ik kan niet negeren dat de bouwervaring kort is voor het geld. Het is een “snack” voor een regenachtige middag, geen maaltijd. Als je zoekt naar uitdaging, kijk dan naar de Insecten of het Boeket. Zoekt je echter naar rust in je interieur en een glimlach elke keer als je langs je boekenkast loopt? Dan is dit die investering waard.
Plus- en minpunten
✓ [De Esthetiek] — De perzikkleurige pot en donkergroene bladeren zijn perfect op elkaar afgestemd en passen in elk modern interieur.
✓ [Onderhoudsvrij] — De ideale oplossing voor mensen zonder groene vingers; het ziet er bedrieglijk echt uit vanaf een afstandje.
✓ [Creatief Onderdeelgebruik] — Het gebruik van een wortel en popcorn voor de bloemen is die klassieke LEGO-humor die nooit verveelt.
✗ [De Prijs] — Met bijna 13 cent per onderdeel en een bouwtijd van nog geen anderhalf uur is de adviesprijs objectief te hoog.
✗ [Repetitief] — Je bouwt in essentie vier keer hetzelfde grote blad, wat het bouwproces wat eentonig maakt.
Eindcijfer: 7.5/10
Een wonderschoon displaystuk dat helaas iets te zwaar leunt op je portemonnee voor de korte bouwduur. Wacht op een aanbieding rond de €45, en je hebt een pareltje.