THROWBACK REVIEW: Rocket League

De enige sport die er echt toe doet

Door: Mark

Er is een specifiek moment in Rocket League dat ik aan niemand kan uitleggen die het spel niet speelt. Het is Overtime. De klok staat stil op 0:00, maar de wedstrijd gaat door tot er gescoord wordt. Mijn hartslag tikt de 160 aan. Mijn handen zijn klam om de controller. Ik zie mijn teamgenoot de voorzet geven, de bal zweeft hoog boven het veld, en ik weet: dit is mijn moment. Ik spring, kantel mijn auto naar achteren, activeer mijn boost en vlieg door de lucht.

Als ik mis, ziet iedereen het. Als ik raak, ben ik een held.

Er is in 2025 geen enkele andere game die deze pure, ongefilterde adrenaline kan opwekken. Rocket League is inmiddels tien jaar oud, heeft eigenaarswissels overleefd en is veranderd in een soms frustrerende live-service machine. Maar zodra die fluit gaat, vergeet ik alles. Is dit nog steeds de koning van de competitieve games, of is de lak er inmiddels wel af?

Het eerlijke antwoord

Als je competitief bent ingesteld, is er simpelweg geen alternatief. Rocket League is de puurste vorm van digitaal sporten die bestaat. Het is gratis, het draait als een zonnetje op de PS5, en het plafond van wat je kunt leren is oneindig. Laat je alleen niet gek maken door de prijzen in de winkel en zet alsjeblieft de chat uit.

Specificaties

3, 2, 1… GO

Het eerste wat opvalt als je Rocket League in 2025 opstart op een PlayStation 5, is hoe bizar soepel het is. We zijn inmiddels gewend aan 60fps, maar Rocket League in de 120fps Performance Mode is van een andere categorie. Dit is geen luxe, dit is noodzaak. De game reageert zo direct op mijn input dat het bijna telepathisch voelt. Elke millimeter die ik mijn thumbstick beweeg, zie ik direct terug op het scherm.

De installatie was pijnloos: met ongeveer 25 GB is het een lichtgewicht vergeleken met de monsters van 100 GB+ die ik normaal download (ik kijk naar jou, Call of Duty). Binnen twintig minuten na het klikken op ‘Download’ zat ik in mijn eerste potje.

Maar dan komt de klap. De eerste paar uur in Rocket League voel je je geen atleet; je voelt je een dronken bestuurder in een botsauto. Je rijdt onder de bal door. Je springt te vroeg. Je teamgenoot beukt je aan de kant. Het ziet er op YouTube zo makkelijk uit, maar de realiteit is dat je de eerste tien uur vooral bezig bent met niet omvallen. En toch… toch klikte er meteen iets. Waarom? Omdat ik wist dat elke fout mijn fout was.

De Wetten van de Fysica

Dit is de kern van waarom Rocket League na tien jaar nog steeds bovenaan staat. In tegenstelling tot FIFA of EA FC, waar je op een knop drukt en een onzichtbare dobbelsteen bepaalt of je pass aankomt op basis van statistieken, is er hier geen RNG (Random Number Generation). Er is alleen fysica. Massa, snelheid, en hoek.

Als jij de bal raakt, gaat hij precies daarheen waar de natuurwetten dicteren. Dat maakt het de eerlijkste multiplayer-ervaring die ik ken. Als ik verlies, kan ik niet zeuren dat mijn auto “slechtere stats” had dan de tegenstander. Elke auto rijdt even hard. Elke boost is even sterk. Het enige verschil tussen mij en een Supersonic Legend-speler (de top 0,01% van de wereld) is pure skill.

Het moment dat je verslaafd raakt

Ik weet nog precies wanneer het kwartje viel. Ik was zo’n twintig uur bezig en begon net te begrijpen hoe de ‘aerials’ werkten—het vliegen met je auto om de bal in de lucht te raken. Tot dan toe bleef ik veilig op de grond. Maar in een 2-tegen-2 potje zag ik de bal stuiteren. In plaats van te wachten, drukte ik op sprong, kantelde mijn neus omhoog en hield de boost in.

De timing was perfect. Mijn voorbumper raakte de bal op het hoogste punt, en hij zeilde met een sierlijke boog over de verdediging heen. GOAL. De explosie blies de tegenstanders weg, mijn naam stond groot in beeld, en ik schreeuwde het uit in mijn lege woonkamer. Dat ene moment, die fractie van een seconde van perfectie, zorgt ervoor dat je de honderd missers daarvoor vergeet. Dat is de drug die Psyonix verkoopt.

En vergis je niet: dit spel is diep. Je begint met rijden, dan leer je vliegen, en voor je het weet zit je YouTube-tutorials te kijken over ‘wave-dashing’, ‘flip-resets’ en rotatie-tactieken. Het voelt minder als het leren van een videogame en meer als het leren van een muziekinstrument of een echte sport.

De Barsten in het Pantser

Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Sinds Epic Games de touwtjes in handen heeft, is de ziel van de game veranderd. De gameplay is heilig gebleven, maar alles eromheen voelt… zakelijk.

Het grootste gemis is de ‘Player Trading’. Vroeger kon je items ruilen met vrienden. Had jij een toffe set wielen die je niet gebruikte? Dan ruilde je die met mij voor een decal. Dat is weg. Alles moet nu via de Item Shop, en de prijzen zijn absurd. €20 voor een enkele auto-skin is tegenwoordig normaal. Ik snap dat de game gratis is en dat er geld verdiend moet worden, maar het voelt kil. De community, die ooit bloeide door die ruilhandel, voelt zich genegeerd.

Toxiciteit en Smurfs

Daarnaast is de sfeer op het veld soms om te janken. Rocket League heeft een van de meest giftige chats in gaming. Mis één bal, en je eigen teamgenoot spampt “What a save!” in de chat. Of erger: ze stoppen met spelen en gaan ondersteboven in het doel liggen draaien (AFK).

En dan hebben we het nog niet eens over de ‘Smurfs’. Omdat de game gratis is, maken extreem goede spelers constant nieuwe accounts aan om beginners in te maken. Niets is zo demotiverend als in de Goud-rang spelen en compleet vernederd worden door iemand die duidelijk duizenden uren ervaring heeft, maar op een vers account speelt. Het is een plaag waar Psyonix maar geen grip op lijkt te krijgen.

De Eenzame Koning

Waarom blijven we dan spelen? Simpel: monopolie. Er is geen concurrent. Als je een shooter wilt spelen, kun je kiezen uit Call of Duty, Battlefield, Apex of Valorant. Als je auto-voetbal wilt spelen, is er maar één optie.

Rocket League heeft een genre uitgevonden en dat direct geperfectioneerd. Het is een “Evergreen” titel geworden, net als schaken of voetbal. De regels veranderen niet, het veld verandert niet, alleen de spelers worden beter.

Ik speel dit nu al jaren, en ik merk dat ik het anders benaderen dan andere games. Ik speel geen Rocket League om het “uit te spelen”. Ik speel het om beter te worden. Een sessie van een uur voelt als een training. En als ik dan in een toernooi zit (die dagelijks worden georganiseerd in de game) en we winnen de finale in de derde match via een golden goal… dan voel ik me een e-sporter, ook al zit ik gewoon in mijn joggingbroek op de bank.

[Beeld: Het ‘Victory’ scherm na een toernooiwinst, met de trofee en de winnende auto’s]

Conclusie

Rocket League is een fenomeen. Het is de enige game die ik ken die ik kan haten en liefhebben in dezelfde minuut. Ik haat de smurfs, ik haat de dure winkel en ik haat mijn teamgenoten die niet kunnen roteren. Maar die haat verdwijnt zodra ik de perfecte pass krijg.

Het is mechanisch gezien misschien wel de beste game ooit gemaakt. De besturing is zo consistent, zo eerlijk en zo diep, dat het elke andere sportgame degradeert tot kinderspel. Ja, Epic Games probeert je portemonnee leeg te kloppen met cosmetische onzin, maar als je sterk genoeg bent om dat te negeren, heb je hier de beste multiplayer-ervaring van het moment. Helemaal gratis.

En als je denkt dat je het niet kunt? Geef het twintig uur. Het moment dat je voor het eerst vliegt, laat je nooit meer los.

Plus- en minpunten

✓ Mechanische Perfectie — De physics zijn 100% consistent en eerlijk. Geen RNG, alleen skill.

✓ Oneindige diepgang— Zelfs na 2000 uur leer je nog nieuwe technieken. Het plafond is onzichtbaar hoog.

✓ Performance — 120fps op consoles is een verademing en maakt de game extreem responsief.

✓ Potjes van 5 minuten — Perfect voor “even tussendoor”, hoewel dat “even” vaak drie uur wordt.

✗ Monetisatie — Het verwijderen van trading en de focus op dure skins (€20+) voelt als pure hebzucht.

✗ Smurfing probleem — Beginners worden te vaak gesloopt door ervaren spelers op nieuwe accounts.

✗ Toxic Community — Zonder de chat uit te zetten, is de sfeer vaak verziekt door scheldende teamgenoten.

Het Oordeel

Cijfer: 9.0 “De beste gameplay op de markt, verpakt in een soms frustrerend live-service jasje. Maar op het veld is Rocket League onaantastbaar.”