Zelden veroorzaakt een game zo’n schokgolf als Baldur’s Gate 3. Het is een titel die niet alleen de torenhoge verwachtingen waarmaakt, maar deze op cruciale vlakken overstijgt en daarmee een nieuwe lat legt voor het rollenspelgenre. Dit is geen game die je simpelweg speelt; het is een diepgaand systeem van met elkaar verweven mechanismen, verpakt in een AAA-productie die een ongekende mate van vrijheid biedt. Maar is het de perfecte game die velen claimen? Laten we de scalpel erin zetten.
De kern van de ervaring ligt in de meesterlijke vertaling van de Dungeons & Dragons 5th Edition-regels naar een videogame. Dit fundament zorgt voor een diep, tactisch en methodisch vechtsysteem. Elk gevecht is een puzzel. Positionering, het slim gebruiken van de omgeving, en het creëren van synergie tussen de vaardigheden van je groepsleden zijn geen opties, maar noodzaak. Je gooit geen vuurballen náár een groep vijanden; je laat eerst een boogschutter een olievat lek schieten en steekt de plas vervolgens in brand. Deze systemische diepgang beloont creativiteit op een manier die weinig andere games doen.
Deze vrijheid is de ware triomf van Baldur’s Gate 3. Het “zeg nooit nee”-ontwerp manifesteert zich overal.
Een gesloten deur kan worden opengebroken, magisch ontgrendeld, of je kunt een drankje nemen om jezelf in een gaswolk te veranderen en door het sleutelgat te glippen. Dit geldt ook voor de dialogen en de quests. De hoeveelheid vertakkende paden is gigantisch, en de game reageert op een indrukwekkende manier op de keuzes die je maakt. Dit wordt ondersteund door een script van uitzonderlijke kwaliteit en een cast van personages die tot de meest memorabele in de gamegeschiedenis behoren. Ze worden tot leven gebracht met fenomenale voice-acting en gedetailleerde animaties, wat de emotionele impact van het verhaal aanzienlijk versterkt.
Op audiovisueel vlak is de game een krachtpatser. De omgevingen in Faerûn zijn rijk aan detail en sfeer, van donkere kerkers tot de levendige, maar gevaarlijke straten van de stad Baldur’s Gate zelf. De soundtrack is episch en reageert dynamisch op de gebeurtenissen op het scherm.
Toch is de ervaring niet vlekkeloos. De immense ambitie komt met een prijs. Het meest genoemde kritiekpunt is de gebruikersinterface, met name het inventarisbeheer. Het managen van de uitrusting van vier personages is een onhandig en tijdrovend karwei dat je regelmatig uit de verder zo meeslepende wereld trekt. Daarnaast, hoe indrukwekkend de schaal ook is, heeft de game technisch moeite om alles bij te benen. Met name in het laatste deel, Act 3, wanneer de spelwereld op zijn drukst en meest complex is, kunnen de prestaties aanzienlijk kelderen, zelfs op krachtige systemen. De framerate wordt instabiel en de CPU wordt zwaar belast, wat de spelervaring kan hinderen.
De Conclusie
Baldur’s Gate 3 is een monumentale prestatie. Het combineert een diepgaand, lonend en uiterst flexibel RPG-systeem met een verhaal en personages van het allerhoogste niveau. De mate van spelersvrijheid is een nieuwe standaard waar toekomstige RPG’s aan afgemeten zullen worden. Ondanks de praktische minpunten zoals het onhandige inventarisbeheer en de technische problemen in de latere fases, is de totale som van de delen overweldigend positief. Dit is een essentiële game die de potentie van het medium laat zien.
Eindcijfer: 9.6
